Η επαγγελματική μου πορεία ως ψυχολόγου, με όλους τους τρόπους που εκφράστηκε (θεραπεία, έρευνα, διδασκαλία κ.ά.), συνδέεται με οικογενειακές καταβολές και ταυτίσεις. Ο πατέρας μου ήταν γιατρός και η γιαγιά μου δασκάλα στα δεκαεφτά της. Η προσωπική μου πορεία έχει υφανθεί στον καμβά της πορείας των γυναικών της εποχής και του τόπου μας. Ο συνδυασμός της προσωπικής ανέλιξης με τη δημιουργία οικογένειας υπήρξε επίπονος, γιατί οι επαγγελματικές μου δραστηριότητες συμβάδιζαν με τις προτεραιότητες που επέβαλε ο ρόλος μου ως μητέρας και συντρόφου ενός επιστήμονα με παράλληλους στόχους. Παντρεύτηκα στα είκοσι ένα μου χρόνια, έκανα δύο παιδιά και σήμερα έχω πέντε εγγόνια.
Ξεκίνησα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές στη Γερμανία, τις ολοκλήρωσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και έκανα τη διδακτορική μου διατριβή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, παράλληλα με την ειδίκευσή μου ως ψυχοθεραπεύτριας στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου. Οι δάσκαλοί μου, Γιώργος και Βάσω Βασιλείου, σφράγισαν ανεξίτηλα την προσωπική, οικογενειακή και επαγγελματική μου πορεία.
Η συστημική θεώρηση, με την οποία ήρθα σε επαφή ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 -μια ολιστική οπτική της ζωής και της γνώσης-, με εξόπλισε με ένα ανεκτίμητο εργαλείο. Είναι σαν να έχουμε εμφυτέψει στο μυαλό μας έναν ευρυγώνιο φακό, που επιτρέπει να βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα όταν ψάχνουμε απαντήσεις για το ποιοι είμαστε, τι συνέβαλε ώστε να ακολουθήσουμε αυτήν την πορεία και αυτές τις επιλογές.
Στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα, ιδρύσαμε, με μια ομάδα συναδέλφων που είχαν εκπαιδευτεί κοντά μου, το Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρώπινων Σχέσεων. Το Εργαστήριο είναι ένας πολύπλευρος και πολυπρόσωπος οργανισμός ο οποίος διευρύνεται και διευρύνει συνεχώς τους προσανατολισμούς και τις δραστηριότητές του. Εδώ και είκοσι χρόνια, με τους συνεργάτες μου, τους εκπαιδευόμενους και τους θεραπευόμενους, αγωνιζόμαστε συλλογικά για την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, που γκρεμίζει εσωτερικά και διαπροσωπικά τείχη, διευρύνει τους προσωπικούς και επαγγελματικούς ορίζοντες και προωθεί την υγεία και τη δημιουργική συνύπαρξη.
Όσο για τη συγγραφική και την εκδοτική μου ενασχόληση, κι αυτή φαίνεται να έχει τις ρίζες της σε παιδικά βιώματα. Η μητέρα μου συχνά μου έλεγε ιστορίες που είχαν ψυχολογικό υπόβαθρο. Προς το τέλος της ζωής της έγραψε την ιστορία της οικογένειάς μας, έβαλε να της δακτυλογραφήσουν το κείμενο και το μοίρασε στα παιδιά και στα εγγόνια της. Σαν να ήθελε να μας κρατήσει σε επαφή με το παρελθόν, για να βρίσκουμε πιο εύκολα το δρόμο μας.
Τα βιβλία που έγραψα εγώ και όσα άλλα περιλήφθηκαν στη σειρά «Ανθρώπινα Συστήματα», που το Εργαστήριο εκδίδει σε συνεργασία με μεγάλους εκδοτικούς οίκους, απευθύνονται τόσο στους επαγγελματίες του χώρου της ψυχικής υγείας όσο και στο ευρύ κοινό, στους ανθρώπους που προσπαθούν να συντονιστούν με την εποχή τους, για να μπορέσουν να βρουν το βηματισμό τους πάνω στην κινούμενη άμμο της σύγχρονης εμπειρίας.